Rhode Island

Op tijd vertrokken uit New Hampshire met als bestemming Newport, Rhode Island. Snel een kop koffie en thee en dan op pad. Ontbijten doen we wel ergens onderweg en TomTom hebben we een vrije dag gegeven. Geen snelwegen is de bedoeling en ouderwets met de kaart een leuk ogende route rijden. Karen navigeert en ik rij. Lekker relaxed met de cruise control d'r op door dorpjes en langs meertjes. Ook onze slaapplaats hebben we niet geboekt. We zien wel wat we doen..

Het stuk waar we doorheen rijden is in de winter een ski gebied. Dus veel de berg op en af. Maar de zon schijnt en het rijdt heerlijk door. Kleine kale gehuchten maar ook prachtige welvarend uitziende dorpjes. Zonder uitzondering allemaal Pippie Langkous huisjes met veranda's en schommelstoelen. Veel groen, bloemen en watersport. Een prachtig mooi gebied.
Voor het inmiddels verlate ontbijt zijn we maar ergens uit de flank gegaan bij Pittsfield, een stil, verlaten en enigszins verwaarloosd dorp. Bij “Jitters Café”, de enige plek waar we levende wezens tegen kwamen, opnieuw uitzonderlijk vriendelijk voorzien van een grote hoeveelheid cafeïne en een bord vol met gebakken eieren, spek, aardappels en toast.

We blijven van de snelweg af totdat we in de buurt van Providence komen, hoofdstad van de staat Rhode Island. Een grote studentenstad. Omdat het ons tot de verbeelding spreekt, wilden we daar graag naartoe, misschien wel overnachten. In het hartje centrum wat rondgereden en mooie gebouwen langs zien komen maar we besluiten eigenlijk redelijk snel om door te rijden.
Te druk...geen zin in.
Dan maar helemaal door naar Newport. Over de indrukwekkende Jamestown Bridge rij je daar de stad binnen. We hebben onze zinnen gezet om eigenlijk één keer een nacht te slapen in zo'n Pippie Langkous huis met veranda. En de Lonely Planet stuurt ons naar een wijk met veel B&B's in zo'n koloniaal huis.

Het eerste huis heeft geen plek. Dus verder op zoek. In diezelfde straat rijden we een pracht exemplaar voorbij.....werkelijk een plaatje. Er staat "vacancy" bij de deur maar oogt behoorlijk aan de prijs. We zitten al te kwijlen.... We kunnen natuurlijk wel even binnen gaan kijken, de prijzen en de wc uitchecken. Dus auto opnieuw aan de kant. De voordeur staat uitnodigend open dus we lopen naar binnen, de lange hal door en maar meteen door naar de keuken. Daar schrikt de gastvrouw zich kapot. Die had niemand meer verwacht. Ja, ze heeft nog een kamer met twee aparte bedden. Ver boven ons budget, helaas.... Maar omdat deze toch niet meer verhuurd gaat worden, die nacht, mogen we er in voor de helft....nou ja.. Hoe komen we aan de mazzel.
Blijkt een en suite te zijn... Twee aparte kamers met een MEGA badkamer ertussen. MEGA groot met MEGA grote bedden erin. Banken, open haard, jacuzzi... Onbeperkt koffie, thee en eigen gemaakte chocolate chip cookies in de bibliotheek met vleugel.....tjonge.....
Als twee kleine kinderen lopen we glimmend, de lach inhoudend en elkaar knijpend achter Jennifer aan, onze gastvrouw. Die voor ons uitloopt om ons alles te laten zien en uit te leggen.

Ok, een slaapplaats, en wat voor eentje, is in de pocket. Even opfrissen, omkleden en dan lopend naar de haven. Want ook de locatie van de "Bayberry Inn" is perfect. Die dag was er een internationale boten show. Heel veel volgeladen cafeetjes en restaurantjes. Overal live muziek....stik gezellig. We eindigen aan het water, waar alle boten liggen te klapperen, met een bord zalm en een fles Sauvignon Blanc. Jazz bandje erbij...heerlijk!
Na het eten blijven we nog een tijd hangen met een drankje. Jazz is inmiddels vervangen voor country muziek. Ook lekker.

Als we uiteindelijk weer terug zijn bij ons prachtige stekkie eindigen we deze superdag met een grote bak thee en overheerlijke cookies in de schommelstoel....jawel....op de veranda!!